anlayışsızlığın sonu...

cem karaca'dan "bence artık sende herkes gibisin" parçasını dinlemek istiyorum..........

Gönlümle baş başa düşündüm demin;
artık bir sihirsiz nefes gibisin.
şimdi tâ içinde bomboş kalbimin
akisleri sönen bir ses gibisin.

mâziye karışıp sevda yeminim,
bir anda unuttum seni, eminim
kalbimde kalbine yok bile kinim
bence artık sen de herkes gibisin...

bugünüm..

merhabalar, nasılsınız bugün. ben biraz keyifisizim, yapmam gereken bir sürü şey var ama hangisinden başlayacağımı bilemediğim için hepsi yarım bir şekilde bitirilmeyi bekliyorlar, ve tabi şu diğer huzursuzlukları saymazsak..
yüksek lisansta 2. yılım, teze geçtim ve seminer vermem gerekiyor, ama bir türlü hazırlanamadım, danışmanımın sabrını zorlamak istemiyorum :(
hayatta nerde yanlış yaptığımı biliyorum fakat düzeltemeyeceğim konular olduğu için çıkmaza doğru sürükleniyo gibiyim, bu durumdan bir an önce kurtulmak istiyorum. ama sadece istiyorum, çünkü bu imkansız gibi birşey...
herkese göre ben sorunlu biriyim, kendine dert üreten, üzülmekten haz alan biri, gerçekten öyle miyim? mutlu olmayı ben mi beceremiyorum yoksa mutlu olmayı sağlayacak şeyler mi eksik hayatımda? bunun cevabını bana kim verecek?
o siyah gri mutsuzluk geri gelsin istemiyorum...........

soruma yanıt arıyorum

evleneceğiniz adam, sen çalışmadan senle evlenmem diyorsa ona ne dersiniz?
çalışana kadar evlilik mevlilik yok diyorsa.
allah aşkına söyleyinn..

sevgili günnük

bugün neler yaptım bi bakalım. sabah 9:13 uyandım. malum yurtta kaldığım için gürültü çok oluyor. bıraksalar uyucam ama malesef.. kahvaltının ardından ders notlarımı yazdım. sonra kafamın bir köşesinde beynimi kemiren, hazırlanmaya çalıştığım kpss illeti aklıma geldi. gittim kelepir kitapçıdan kitap aldım. bu beni biraz da olsa mutlu etti, çalışmaya çalışıciimm :)
her koldan savaşımı sürdürüyorum baltaya sap olma konusunda ama nedense ne yapsam ne etsem de olmuyor. ya gerçekten nasip değil yada ben gerçekten bi yerlerde yanlış yapıyorum :(
acaba birgün bende kendi kazandığım parayla gidip en azından bir küpe alabilecek miyim, ne dersiniz...
küpe doğaçlama aklıma geldi, bunu sevdimmm :P

Orhan Veli..

Bekliyorum,
Öyle bir havada gel ki,
vazgeçmek mümkün olmasın...

Ne güzel yazmış öyle değil mi.. insanın kendini huzurlı hissetmesinden daha güzel birşey yokmuş. sevgili, aile bi yerden sonra yetemiyor insana. olay kişinin kendinde bitiyor. huzurluyum çünkü Rabbimin benimle olduğunu biliyorum.
öpüldünüz..

bloğum artık rengarenk :)

o siyah ve gri tonlardan oluşan kasvetli blog gitti, yerine cıvıl cıvıl bir blog geldi. tıpkı sahibi gibi.. =)
meğer ben ne saçma şeyler kendime dert edinmişim de haberim yokmuş ayol. yaşamak güzel herşey güzel ben güzelim..
hayatımı yaşamayı beni ben yapan herşeyi çok seviyorum..
öpücükler..

aşk mı.? o da ne..

uzaklık sevdiğinin seni unutmasına etken midir? günlük telaşlara dalıp aklıma bile gelmiyosun demek zorunda mıdır.? çok mu zor uzaktan ilişkiyi yürütmek? yoksa zor da ben de bir anormallik var? bu kadar özlem dolu, zihinden çıkmayacasına düşünülen, gönlü kasıp kavuran o duygu çok mu gereksiz?
.............

o zaman ben neden böyleyim? sen neden böylesin?